به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از هرمزگان، بر اساس تحقیقات بهعمل آمده امامزاده سید مظفر جزیره قشم نسب شریفشان با پنج واسطه به امام علی (ع) منتهی میشود که از قرار ذیل است:
سید مظفر بن جعفر بن ابی الطیب بن محمد الابله بن جعفر بن محمد ابی عمر بن عمر الاطراف بن الامام علی امیرالمؤمنین (ع).
وی سیدی جلیل القدر، عظیم الشان و بسیار بزرگوار بود، پس از شکست قیام این طباطبا در سال ۲۰۰ هـ. ق و تحت تعقیب سادات شرکت کننده در این قیام، جمع کثیری از سادات علوی از خوف عمال بنی عباس پس از شهادت امام رضا(ع) از موطن حجاز به دیگر شهرهای اسلامی مهاجرت نمودهاند که یکی از آن شهرها قم بود.
ابوالحسن عمری نسابه در این باره مینویسد، فرزندان جعفربن محمد ابله به خاطر ترس از عمال خلیفه عباسی در دیگر شهرهای اسلامی متفرق و مخفی شدند، از این رو اسحاق و یعقوب فرزندان جعفر به قم و سید مظفر به فارس و محمد و هاشم به ری رفتند، سپس به کرمان منتقل شدند، ابوالطیب جعفر پدر امامزاده سید مظفر مدفون در قشم مدتی در حجاز بود و سپس مخفی شدند، وی هفت فرزند داشته که در شهرهای ری فارس و قم سکونت داشتهاند.
برادر امامزاده سیدمظفر (ع) به نام امامزاده محمد (ع) پس از چندی سکونت در شهر ری به خاطر ناآرامیهای موجود در این شهر به کرمان مهاجرت میکند و در این شهر فرزندی به نام احمد از او به دنیا میآید، از احمد نیز سه فرزند به یادگار میماند که دو تن آنان به اسامی حسن و حسین در کرمان بودند، حسین بن احمد نوه برادری سید اسحاق فرزندی به نام زید داشت که در نبرد علیه خوارج به شهادت رسید، اینک آرامگاه او در شهر بم به شاهزاده زید مشهور و معروف است.
امامزاده سیدمظفر(ع) به خاطرعدم رویارویی با عمّال خلیفه به جزیره قشم مهاجرت و در آنجا مخفیانه زندگی میکرد.
سیدابوطالب مروزی نسّابه تصریح دارد که پدر امامزاده سیدمظفر (ع) جعفر ابوالطیب نیز در قشم سکونت داشته، اما متأسفانه در منابع موجود از همسر و تعداد فرزندان امامزاده سید مظفر (ع) سخنی به میان نیامده و از تاریخ وفات او نیز گزارشی به ثبت نرسیده است، اما با وجود واسطهها در نسب شریف ایشان میتوان گمان زد که در ربع اول قرن سوم هجری وفات یافته باشند، اکثر پسرعموهای امامزاده سیدمظفر (ع) و برادرزادگان ایشان در طبرستان، کرمان و شهر ری از مشاهیر علویان و از زهاد و عباد و مجاهدان به شمار میرفتند و قبور جمع کثیری از آنان امروزه زیارتگاه دوستداران اهل بیت(ع) است.
انتهای پیام. /